| |
Σχολικές Αναμνήσεις
|
|
|
Ας πούμε και δύο λόγια...
Δώρο του Θεού στον άνθρωπο, είναι το χαμόγελο και το γέλιο. Πραγματικά! Μόνο στον άνθρωπο συμβαίνει αυτό. Ποτέ στα ζώα. «Οι κακοί και τα θηρία δεν γελούν», λένε.
Το θεωρούν κελάρυσμα της καρδιάς. Το τραγούδι της. Ζωγράφισμα της χαράς στα χείλη. Έκφραση της ευφροσύνης σε ήχο. Αυτός που χαμογελά δείχνει τα καθάρια αισθήματα που τρέφει για τους άλλους. Δεν μπορεί να χαμογελούν, όσοι κρύβουν μέσα τους ασχήμια. Ο Γάλλος συγγραφέας και Ελληνιστής Πώλ Ζουριέ έγραψε : «Δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι, παρά μόνο εκείνοι που γελούν», ενώ ο Σαμφόρ
τόνιζε πως «η πιο χαμένη απ' όλες τις μέρες μας είναι εκείνη που δεν γελάσαμε».
Πολύ περισσότερα και ακόμη πιο όμορφα γράφονται στον πρόλογο αυτού του βιβλίου που αφορούν κάθε είδους ανέκδοτα, αρχίζοντας από ανέκδοτα για μεθυσμένους, μαθητικά μαργαριτάρια, σκωτσέζικα μέχρι και γελοιογραφίες. Προσωπικά το συνιστώ στους μαθητές μας ανεπιφύλακτα, τουλάχιστον τώρα το καλοκαίρι, μετά από τόση... κούραση και τη σκληρή... μελέτη την χρονιά που μας πέρασε, για να μην μιλήσουμε και για τις... σοβαρές σκέψεις
που τους περιτριγυρίζουν γύρω από την οικονομική κρίση που ταλανίζει την πατρίδα μας. Λοιπόν, καιρός να ...σοβαρευτείτε, συγγνώμη να γελάσετε.
Εμείς θα χαμογελάσουμε αν χαρείτε μ΄ αυτά που συγκεντρώσαμε και θα ...ξεκαρδιστούμε στα γέλια, αν μαζί σας γελάσει κι ο πιο αμίλητος, σοβαρός και αγέλαστος!
ΑΛ |
|
Τον παρόντα πρόλογο (Ας πούμε και δύο λόγια...) τον αντέγραψα από ένα βιβλίο Εύθυμα και... Έξυπνα (Εκδόσεις "Φωτοδότες", 6ο βιβλίο ), που μου χάρισε ένας φανατικός φίλος των ιστοσελίδων του σχολείου μας, ο Θάνος, ιδιαίτερα όλων εκείνων ιστοσελίδων που αφορούν τα μαγικά και τα ταχυδακτυουργικά κόλπα. Εκείνο όμως που με συγκίνησε και μου έδωσε πολύ μεγάλη χαρά, είναι οι λέξεις που συνόδευαν το δώρο. Τόσο απλές, αλλά και τόσο ευγενικές για ένα μικρό παιδί που ότι και να πώ εγώ ο ...μεγάλος θα είναι λίγο μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του νέου μας φίλου.
|
|
Όταν υπάρχει τέτοια χάρη στην απλή ευγένεια, τα λόγια περιτεύουν, αλλά παρόλα αυτά θα το ξαναπώ. Ήταν πολύ ευγενικό να μοιραστείς κάτι δικό σου πολύ αγαπημένο μαζί μου. Το εκτιμώ αφάνταστα.! |
|
|
|
|
|
Στο μάθημα των θρησκευτικών :
- Πες μου Φουντοκοκέφαλε, στη φράση :
«O Κόστας σπάζει τα τζάμια», τι είναι ο Κόστας;
- Πολύ ...παλιόπαιδο, κύριε!
|
Στο μάθημα των θρησκευτικών :
- Δ ά σ κ α λ ο ς : Πες μου μια φράση από το Ευαγγέλιο.
- Μ α θ η τ ή ς: «Και απελθών ο Ιούδας απηγχονίσθη».
- Δ ά σ κ α λ ο ς : Μπράβο ! Και τώρα άλλη μία.
- Μ α θ η τ ή ς: «Πορεύου και σύ και ποίει .ομοίως».
|
Στο μάθημα των γραμματικής :
- Δ ά σ κ α λ ο ς : Πες μου, τώρα, Μήτσο, μερικά ονόματα που να καταλήγουν σε Ρ.
- Μ α θ η τ ή ς : (Από τη Ρούμελη) : Μλαρ, γμαρ, φτιάρ, αμπάρ, σταρ, στλιαρ, μανάρ, παζάρ, αχνάρ! ..
|
Στο μάθημα των Νεοελληνικών :
- Το ποίημα αυτό που έγραψες μοιάζει εντελώς μ' ένα του Βαλαωρίτη..
- Δεν αποκλείεται, κύριε καθηγητά, γιατί πολλοί εμπνεύστηκαν από τα έργα μου!
|
Στο μάθημα των γραμματικής :
- Πες μου Κουτσουρίδη, τέσσερεις λέξεις που να τις χρησιμοποιούν οι μαθητές περισσότερο από τις άλλες.
- Δεν ξέρω, κύριε καθηγητά.
- Πολύ σωστά! Παίρνεις 20, κάθησε κάτω!
|
Μετά το διαγώνισμα : Λ
- Τι απάντησες στις ερωτήσεις που μας έβαλαν;
- Τίποτα. Έδωσα την κόλλα μου λευκή..
- Που να πάρει ο διάβολος!.. Έχει γούστο να νομίσει ο καθγητής πως ο ένας αντέγραψε από τον άλλον, γιατί και εγώ έδωσα κόλλα λευκή!!!
|
|
|
| |
|
|
|
Ηλεκτρονικό Περιοδικό του Γυμνασίου Κοίμησης 
